8.9.08

Türk Karikatüründe Üslup Benzerlikleri

Türk karikatürcüler ve yabancı karikatürcüler arasında sadece konu benzerlikleri değil, zaman zaman üslup benzerlikleri de gözüme çarpıyor. İşte iki örnek:

İlk örnek, Bülent Şeren'in 1960'lı yıllarda eni yayımladığı "Amcabey" mizah dergisine çizdiği "İki Çalgıcı" isimli çizgi roman. Şeren bu çizgi romanda ünlü Fransız çizer Raymond Peynet'nin çizgisinden esinlenmiş, hatta kopya etmiş...



Amcabey, C. 1, S. 16, 5 Şubat 1964, s. 15.





Raymond Peynet, The Lovers' Travelogue, 2. Baskı, A Perpetua Book, London, 1956.

İkinci örnek, daha yakın zamanlardan: Uğur Durak ve Fransız çizer Philippe Vuillemin'in üslubu arasındaki benzerlik dikkat çekici. Belki daha doğru bir tahlille Uğur Durak'ın çizgisi Vuillemin'in ve Vuillemin'in kendisinin de örnek aldığı Jean-MArc Reiser'ın bir karışımı... Türk karikatüründe sağlam deseniyle tanınan Kemal Aratan'ın da bir dönem Vuillemin'den oldukça etkilendiği söylenebilir...



Uğur Durak, "Raka Raka Rak" Albümünden, Joker Yayınları, İstanbul, 1991.





Philippe Vuillemin, Jean-Marie Gourio, Hitler=SS, Loempia, 1987.

1 yorum:

Adsız dedi ki...

Türk karikatüründe Vuillemin'e uslubu en çok benzeyen çizer herhalde Bülent Üstün'dür. Burunlar, eller, devasa çeneler, çenelerdeki kıllar... Aynı hasta atmosferler... Hatta Vuilleminin bol organlı cinsel esprileri bile benzer. Tek farkı Vuillemin kadar savruk çizmez. Vuillemin'in Kanada televizyonu için çizdiği adult çizgifilmleri izlerken "hah kötü kedi şerafettinin çizgifilmi olsa heralde böyle olurdu" diyor insan.
Gariptir; çizgileri bu kadar çok Vuillemin beyamcaya benzerken Kötü Kedi Şerafettin'in karakteri de Robert Crumb Beyamcanın çizdiği Fritz The Cat'e benzer. İnsanları araklamakla suçlamak ayıptır tabi ki ama bu kadar benzerlik de yuh dedirtiyor doğrusu.
t.k